Lieve, lieve mensen!

Na mijn vorige update heb ik nog 1,5 week bij de Berghut gewerkt. Die tijd ben ik druk geweest het nieuwe team in te werken. Een leuke nieuwe uitdaging! Mijn laatste week bij de Berghut, was de Inspiratieweek. Deze week hadden we gasten die door Hans & Nel waren uitgenodigd, om op die manier een groep afwisselende, inspirerende mensen bij elkaar te zetten en te zien wat er verder zou gebeuren. En dan kom je er dus achter dat een week eigenlijk te kort is om iedereen echt te kunnen spreken. Lange wandelingen, de tocht naar een almhut van vrienden van afgelopen winter en een heerlijk weerzien, een duik in een IJSKOUD bergmeertje, een bezoek aan een typisch Oostenrijks kerkje op een heuvel met adembenemend uitzicht, prachtige gesprekken, bijzondere mensen, het delen van ervaringen, genieten van het donker, de rust, de stilte, de maan, de sterren, vuurvliegjes, enorm indrukwekkend allemaal.

Een betere afsluiting van mijn tijd in de Berghut, had ik me niet kunnen wensen. Wederom heb ik onwijs veel geleerd, ben ik mezelf tegengekomen, zijn angsten waarheid geworden, maar ben ik er ook achter gekomen dat, als ik mezelf open durf te stellen en eerlijk ben, hoe moeilijk ook, ik er sterker en wijzer uit kom. De Inspiratieweek heeft voor mij de puntjes op de 'i' gezet, waardoor ik afscheid kon nemen van de Berghut, met het gevoel: het is goed zo.

Na de Inspiratieweek ben ik verhuisd naar het huis van vrienden Esther & Edwin, die iets verderop in een zijdal wonen. Bij hun kreeg ik een eigen appartementje, maar ik moet zeggen dat ik er weinig gebruik van heb gemaakt. Ik sliep er wel, maar verder was ik altijd bij hun te vinden. Overdag, als zij aan het werk waren, genoot ik van de rust, de hond en de paarden om me heen. Op een aantal dagen lesgeven en wat losliggende klussen voor de Berghut na, had ik nu soort van vakantie. Nog even niet te veel nadenken over de toekomst, maar even genieten van hier en nu! Veel wandelen, vooral met Lotte. We zijn het prachtige Krumltal in geweest, met een geocache aan het eind, sneeuw, tig watervallen, gieren, marmotten, steenarends, echt prachtig allemaal! Ook nog een wandeling naar de Hochalm, waarbij we verdwaalden en dwars door een open stuk met allemaal gaten, boomstronken, distels, enz, omhoog moesten klimmen.Lang leve de GPS! Om vervolgens op de piste uit te komen, die ik gewoon niet herkende! Dat ziet er anders uit in de zomer! Ik wist helemaal niet dat er hier een pad liep!

Met Esther ben ik nog een ochtend naar de HengstAuftrieb geweest. Rauris staat bekend om dit jaarlijkse evenement, waarbij 11 gave Hengsten bij elkaar worden losgelaten, om te kijken wie de sterkste is en uiteindelijk de baas van de 'kudde' wordt. Gaaaaaaaf!

Ook nog een ochtend wezen raften met collega's Lotte & Belle. Dat was wijs! Weer even heerlijk wat anders, met andere mensen. Leuk was, dat ik de raft-instructeurs allemaal kende van afgelopen winter, aangezien deze jongens afgelopen winter ski/snowboard-instructeur waren in Rauris. Wat een vervelend leven heb je dan!

Nog lekker een aantal keer wezen paardrijden met Esther of Lotte, waarbij ik me weer afvroeg waarom Nederland toch zo plat en druk is?! Maar goed, extra genieten dus! Vooral van het rijden tussen de koeien ende watervallen, met gaaf uitzicht.

Inmiddels had ik besloten een treinticket naar Nederland te boeken. Op mijn laatste avond in Oostenrijk ben ik nog bij de Berghut geweest om gedag te zeggen. Dat was een bijzondere avond. Er waren hele muzikale gasten, dus toen ik aankwam stond de piano buiten bij het kampvuur. Dat maak je toch niet elke dag mee. Een prachtig heldere avond, mooie muziek, beetje meezingen, de warmte van het vuur... wat wil je nog meer? :)

Inmiddels ben ik alweer 1,5 week in Nederland, in mijn oppashuis in Eemnes. Hier kan ik de komende wekennog even genieten van de rust en de ruimte, niets moet. Waar ik erg blij mee ben, is dat ik, in tegenstelling tot de vorige 2 keer dat ik terug kwam uit het buitenland, echt aan het genieten ben van alles. De ruimte om me heen, de uitgestrektheid van de polder, de paarden aan huis, mooie zonsondergangen, lieve mensen om me heen en tijd voor mezelf. Ik ben niet meer zo hysterisch op zoek naar iets om te doen. Ik geniet van hier en nu en ik ben rustig aan een beetje aan het rondkijken naar wat ik verder wil gaan doen, maar er is geen druk. Het komende jaar blijf ik waarschijnlijk wat meer in de buurt, voor diegenen die meer willen weten: you know where to find me! :)

Thanks for following again!

Liefs en tot snel? :)