Dag vriendjes en vriendinnetjes!

We zijn alweer ruim een maand verder na mijn laatste blog en wat is er al weer veel gebeurd! Toen ik mijn vorige blog plaatste zat ik midden in mijn week ski-les. Dit is een hele leuke week geworden met ook nog eens veel leuke activiteiten naast het skiën. Ik heb geskied in de ergste sneeuwstorm en 45 minuten vastgezeten in de gondel, maar onwijs genoten! Op donderdagochtend een 'race' gehad en als je na het laatste paaltje ook nog over een jumpje heen ging dan ging er een seconde van je tijd af. Die dag was het eindelijk mooi weer en erg gezellig, dus in een goed humeur en vol vertrouwen de afdaling af. 's Avonds de uitreiking: 3e. Yeeh, het was al het oefenen waard ;) 2 dagen daarna ben ik in m'n eentje de piste op gegaan op een koude en mistige dag. Ik ben erachter gekomen dat ik liever ski op dat soort dagen, dan is het namelijk lekker rustig op de piste! Er lag heerlijk veel verse poeder, dus ik voelde me zeker genoeg om wat, voor mij, nieuwe pistes uit te proberen. Aan het eind van de middag met Paul samen van de zwarte piste af. Wat een verschil met een week geleden! Uiteindelijk heb ik in die vrije week 7 van de 8 dagen geskied, echt een vakantiegevoel! De enige dag dat ik niet op de latten stond zijn Pauline, Rens en ik een wandeling gaan maken, om uit te proberen voor de gasten. Al snel bleek er in dat zijdal nog veel meer sneeuw te zijn gevallen, dus het was meer zwemmen dan wandelen. Kennelijk word je er erg melig van, dus we hebben wat melige filmpjes gemaakt en mooie foto's met zeker 2 meter hoge sneeuw, gaaaaf!

De eerste avond van onze nieuwe werkweek zijn we met het team gaan rodelen. In het donker, met -22 in de stoeltjeslift, ohw wat was dat koud! Ik begon met Rens samen op een rodel; vol enthousiasme suisden we de eerste berg af, toen we halverwege tegen elkaar zeiden 'Uhm, weet jij eigenlijk hoe we moeten remmen of sturen?' Haha, lekker voorbereid dus! Ik ben die avond officieel benoemd tot slechtste rodelaar ooit! Het maakte niet uit met wie ik op een rodel zat, we bleven maar crashen, levensgevaarlijk, maar wel ontzettend gelachen! In een gekke bui ook nog op een pistenbully geklauterd, met rodel en al!

Die werkweek kwam ik erachter dat ik steeds nogal de behoefte heb om het huis uit te komen. Ik denk dat als je in hetzelfde huis woont en werkt (en in mijn geval ook geen dieren om je heen hebt), je ook echt moet zorgen dat je buitenshuis iets te doen hebt. Boodschappen doen, wandelen en hardlopen zijn hier goeie opties voor, maar het is ook wel leuk om wat andere mensen te leren kennen. Voor mij helpt het skiën hier goed bij, omdat ik inmiddels aardig wat mensen op de piste ken; ski- en/of snowboardleraren, lokalen en mensen die hier ook voor het winterseizoen werken. Afgesproken is nu dat ik af en toe de auto mee mag, zodat ik ook zelf eens op pad kan, bijvoorbeeld 's avonds een drankje in het dorp kan doen. Lopen is altijd ook nog een optie, maar zoals vannacht bleek is dit niet altijd de beste, met bijna -20, 45minuten lopen en bij thuiskomst je benen niet meer voelen!

De derde week van januari mocht ik op een vrije dag de auto van collega's lenen en ben ik naar Saalbach gereden. Robbert was hier een week op vakantie met z'n zus. Na al die opschepperige verhalen van Robbert over zijn skiën moest ik natuurlijk even met eigen ogen zien of deze verhalen terecht waren! In een, voor mij compleet onbekend, compleet anders en veel groter gebied, hebben we met z'n driën heerlijk geskied. Hier leek de sneeuw weer heel anders! Daarnaast lag er zoveel sneeuw dat het geen kant meer op kon, heel veel bulten op de piste dus! Heerlijk om even bij te kunnen kletsen en zo fijn zo'n goede vriend eens in een andere omgeving te zien! En ja, ik moet toegeven, hij kan inderdaad wel skiën!

Diezelfde avond moest ik op tijd terug zijn in de Berghut, omdat Andre Meiresonne was overgevlogen vanuit Nederland, om ons een paar dagdelen training te geven. De eerste avond ging voornamelijk over jezelf. Wie ben je, waar sta je voor en waar word je gelukkig van. De dag erna stond in het teken van 'Samen werken, samen leven'. Hoe ben je duidelijk, hoe moet je communiceren, hoe spreek je jezelf uit, en last but not least: hoe zorg je ervoor dat je van je hart geen moordkuil maakt. Dit is een hele intensieve en best heftige dag geworden, maar wat bijzonder hoeveel er boven komt, hoe iedereen punten heeft gekregen om aan te werken, enz. Ik heb o.a. meegekregen dat het niet zwak is om mensen om hulp te vragen, dat ik niet alles alleen kan, dat ik wat meer voor mezelf mag opkomen, dat ik soms wat meer moet doen zonder te veel na te denken, en dat ik best wat meer 'kind' mag zijn en gek mag doen. Erg leerzaam en iedereen heeft ook aangegeven hoe we elkaar bij onze leerpunten kunnen helpen, super fijn!

Om maar meteen iets avontuurlijks te doen besloten Rens en ik de nacht erna in de iglo in de tuin te slapen. -12 klinkt al niet eens meer als heel koud, dus waarom niet?! Hans was zo lief om ons allerlei tips te geven en wat spullen te lenen, dus gewapend met koplampjes, camera, velletjes voor op de bodem, matjes, slaapzakken, lakenzakken, kussens, kruiken en met heeeeel veel kleren aan, zijn we die avond de vrieskou in gestapt. Alle spullen de iglo in, zelf de iglo in, proberen de uitgang wat af te sluiten en dan proberen met al die kleren aan in je slaapzak te komen. Je moet in ieder geval niet claustrofobisch zijn! Toen ik uiteindelijk lag had ik het bloedheet! In de veronderstelling dat dit gedurende de nacht wel over zou gaan heb ik toch maar al m'n kleren aan gehouden en hebben we lekker liggen kletsen en genoten van dit avontuur! Toen we eenmaal besloten te gaan slapen, was Rens al snel diep in slaap, maar ik bleef het zo warm hebben dat ik niet kon slapen. Uiteindelijk heb ik rond 4uur toch maar geprobeerd mijn mummificatie te doorbreken en wat lagen uit te trekken. Dit was nog een hele klus, maar uiteindelijk ben ik, zonder sokken, muts, sjaal en jas, toch voor een uurtje in slaap gevallen. Grappig was dat Rens 's ochtends zei dat ze in weken niet meer zo lekker geslapen had. Voor de verandering werd ze nu eens niet elke 2 uur wakker gemaakt door Joël die drinken wil. Dus, voor haar sowieso een geslaagde nacht. Voor mij? Nauwelijks geslapen, maar des te meer genoten van wat ik aan het doen was! De volgende keer misschien toch iets minder kleren aan!

De dag na onze nacht in de iglo begon het Boost Your Business weekend in de Berghut. Een lang weekend waren hier allemaal ondernemers en coaches, om met elkaar te brainstormen over hoe zij hun bedrijven een boost konden geven. Voor ons was het een erg intensief weekend, omdat ze bijvoorbeeld ook een lunch in de Berghut kregen. Het mooie was dat het een onwijs fijne groep was, erg geïnteresseerd in elkaar en in ons! Zo werden wij als personeel ook betrokken bij een spel en bij 'One Minute of Inspiration', waar ik trots iets over mijn leven als Jillaroo heb verteld. Verder veel inspirerende mensen ontmoet, waaronder Esther Jacobs!

De afgelopen weken waren rare weken voor ons, omdat er, naast het Boost Your Business weekend ook een vriendinnenweekend was, een week die van woensdag tot woensdag liep en een bedrijfsuitje. Geen vast schema, maar per week(end) weer kijken wat er gebeuren moet. De meeste avondenheb ik, veelal samen met Paul, in de keuken gestaan. Ik merk dat het voorbereiden van de maaltijden me steeds beter af gaat, waardoor ik er nog meer lol in krijg. Paul en ik kunnen het erg goed vinden, dus aan een lolletje en team-work geen gebrek! In deze rare weken heb ik per dagbekeken of er tijd was om te skiën of om iets avontuurlijks te doen. Want avontuur, daar heb ik behoefte aan! Spannende, gekke, niet-alledaagse dingen doen, wat kan variëren van een vriend opzoeken ergens anders in Oostenrijk, een prachtig en onbekend wandelpad afskiën, iglo-avonturen, tot met de kids spelen in de sneeuw, en mezelf ook beetje kind voelen! De kids van Hans & Nel lijken dit ook erg leuk te vinden, dus een win-win!

Vorig weekend zijn Rens en ik samen op pad gegaan, met als doel: het vinden van een andere iglo, die Hans en een vriend samen een paar weken geleden ergens aan het eind van het dal hebben gebouwd. Heerlijk om in een nieuwe omgeving rond te lopen, de aanwijzingen in je hoofd te herhalen en te vertrouwen op je gevoel! Na een prachtige wandeling, door diepe sneeuw, vonden we iets wat op een iglo leek. Verborgen door een nieuw pak sneeuw. Eerst de ingang uitgraven, hopen dat het geen dierenhol is geworden en dan om de beurt binnen een kijkje nemen. En ook dan blijkt dat we hier allebei weer zoveel energie van krijgen! De tunnel was een beetje ingestort, dus ik heb nog moeten graven om door de tunnel heen te komen, maar wat een gave activiteit dit weer! We voelden ons allebei als herboren toen we na een tijdje in de iglo, langzaam naar buiten kropen, het felle licht en de strakblauwe hemel tegemoet!

Om voor mezelf de uitdaging erin te houden heb ik een 'avonturenlijstje' gemaakt, waar op staat wat ik hier nog allemaal wil doen. Nu de uitvoering nog!

Verder komt er nog niet heel veel van mijn Duitse cursus. De vrije tijd die ik heb breng ik liever buiten door op het moment. Ik dacht altijd dat ik geen 'winter-mens' was, maar misschien ben ik gewoon geen 'winter-in-Nederland-mens', want hier geniet ik onwijs van de hoeveelheid sneeuw. Begin vorige week zat ik te stuiteren in de gondel, omdat er 'eindelijk' weer nieuwe sneeuw was gevallen, dus weer witte bomen en poederskiën! Ik ben dus echt blij als het hier sneeuwt! Het skiën gaat ook echt steeds beter. Ik heb alle pistes gehad en sta er zelf soms verbaast van hoe makkelijk en snel ik nu beneden kom, zeker in vergelijking met de eerste keren. Al met al mag ik dus zeker niet klagen! :)